Gaziantep’te yaşayan 65 yaşındaki Fatma Çapır, katıldığı dikiş-nakış kursu sayesinde hayatında büyük bir değişim yaşadı ve yeniden görmeye başladı. Genç yaşlarda gözündeki bir damarın kuruması nedeniyle görme kaybı yaşayan Çapır, Şahinbey Belediyesi’ne ait Hasan Celal Güzel Gençlik Kurs Merkezi’ne giderek el işleri öğrenmeye karar verdi. Burada edindiği sosyal çevre, ona moral kaynağı oldu ve motivasyonunu artırdı. Arkadaşlarının destekleriyle zamanla gözleri yeniden görmeye başladı. Şu anda, iki yıldır devam ettiği bu kurs sayesinde yeniden görmenin mutluluğunu yaşıyor.
“Bir gün eve gidip ‘Benim gözüm açıldı’ dedim”
Yaşadığı zor günleri anımsatan Çapır, “Dört senedir Maraş’a gidip geldim ama gözlerim açılmadı. Bizim komşu buraya geliyordu. Ben de ‘Bir gideyim, bir deneyeyim’ dedim. Başta bana ‘Senin gözlerin görmüyor’ dediler, herkes güldü. Ancak sonra, komşum kendi gelip beni kursa yazdırdı. Hocam da üstümde durdu, eşim de bana destek oldu. Eşim, ‘Seni götürür, geri de getiririm’ dedi. Ben de ‘Sen götürüp getirirsen ben de giderim’ dedim. Burada arkadaşlar sağ olsun, bana çok iyi davrandılar. Güzel günlerim geçti burada. Evdeyken gözüm görmediği için çok tabak kırdım ama eşim hiçbir zaman sesini yükseltmedi. Hep ‘Canın sağ olsun’ dedi. Burada boyama yaptık, hocamız bize çok yardımcı oldu. Bir gün eve gidip ‘Benim gözüm açıldı’ dedim. Eşim şaşırdı, ‘Gerçekten mi?’ dedi. Ben de ‘Vallahi’ dedim” şeklinde duygularını ifade etti.
“Doktor bana ‘Helal olsun, böyle devam et’ dedi”
Önceden hiç görmediğini ama kurs sayesinde görmeye başladığını belirten Çapır, “Eskiden insanları ayırt edemezdim, kim kimdir bilmezdim. Hatta bazen birine iki kez ‘Hoş geldin’ derdim. Sesini tanımadığım için kim olduğunu bilemezdim. İnsanlar da utanır diye seslerini yükseltmezlerdi. Köye gittiğimde de çalışırdım; acur, kabak, bamya her şeyi dikerdim. Buraya geldiğimde ise nakış işlerdim, çarşaf diker, el işi yapardım. Doktor bana ‘Helal olsun, böyle devam et’ dedi” diyerek yaşadığı dönüşümü paylaştı.
“Buraya gelmesem belki gözüm daha da kötü olurdu”
Yeniden görmeye başlayan Çapır, “Eskiden doktorlar gözüm için ‘Göz damarların kurumuş’ diyordu. ‘Genç yaşta gözünü kaybettin ama yapacak bir şey yok’ diyorlardı. Ama ben Allah’a çok dua ettim. Buraya gelmesem belki gözüm daha da kötü olurdu. Şimdi ise insanları seslerinden değil, yüzlerinden de tanıyabiliyorum” diyerek umut dolu bir geleceğe işaret etti.