Muhammed Azad Mikyas
İki kişi ipin iki ucundan tutar, diğerleri sırayla ipten atlamaya çalışırdı. İpin ritmine ayak uydurmak zorundaydık. Özellikle grup halinde oynandığında, hem eğlenceli hem de hareketli bir oyundu.
Bu oyunlar, Elazığ’ın sokaklarında çocuk olmanın en güzel yanlarını bize hatırlatıyor. Her biri, arkadaşlık bağlarımızı güçlendiren, yeteneklerimizi geliştiren ve en önemlisi, mutlu olmayı öğreten oyunlardı. Belki de bu yazıyı okurken çocukluğunuza kısa bir yolculuk yaptınız.
Şimdi siz de o günleri hatırlayarak, belki kendi çocuklarınıza bu oyunları öğretebilir ya da onları bu oyunları oynamaya teşvik edebilirsiniz. Geçmişten gelen bu güzel anıları tekrar canlandırmak, sadece bir oyunla bile mümkün olabilir.
Hatırladıkça Gülümse: Çocukluğunuzda Oynadığınız Hangi Oyunları Hala Unutmadınız?
